5 رفتار کنترل نشده فرزندان

در مقابل رفتار خارج از کنترل فرزندان چه باید کرد

بوسیله سردبیر به روز رسانی شده در 25 فروردین 1402

5 نشانه که رفتار کودک شما کنترل نشده است

این غیر معمول نیست که والدین گه گاه احساس کنند رفتار فرزندانشان خارج از کنترل است. به هر حال، بیشتر بچه ها هر از گاهی دچار عصبانیت، قانون شکنی یا سایر چالشهای رفتاری میشوند. در بسیاری از موارد، چنین مسائل رفتاری می تواند نشان دهنده این باشد که نیازهای کودک برآورده نمی شود یا با چیزی استرس زا سروکار دارند. با این حال، گاهی اوقات، این مشکلات ممکن است نشان دهنده یک اختلال رفتاری جدی تر یا مشکل عاطفی باشد.

1.طغیان های مکرر و شدید

کج خلقی در میان کودکان کوچکتر طبیعی است، اما با افزایش سن از تعداد و شدت آن کاسته می شود. اگر کودک شما هنوز در سنین بالای پنج سالگی دچار کج خلقی مکرر و شدید است، ممکن است نشانه آن باشد که او یک مشکل رفتاری را تجربه می کند. رفتارهایی که گاهی اوقات زمانی که در کودکان بزرگتر اتفاق می افتد خارج از کنترل تلقی می شوند عبارتند از:

گریه کردن، جیغ زدن یا فریاد زدن بیش از حد
لگد زدن، مشت زدن یا ضربه زدن به دیگران
نفس خود را حبس می کنند، می لنگند یا بدن خود را منقبض می کنند
لرزیدن دست ها یا پاهایشان

چنین کج خلقی اغلب در پاسخ به استرس یا میل برآورده نشده است. بچه ها ممکن است زمانی که به آنچه می خواهند یا توجه دیگران را می خواهند دست به چنین ر‌فتاری بزنند. طغیان ها همچنین می توانند در پاسخ به خستگی، گرسنگی یا ناامیدی رخ دهند. این طغیانها معمولاً کوتاه هستند و بیشتر بچه ها پس از شروع مدرسه به تدریج از آنها بزرگتر میشوند. اگر کودک شما طغیان‌های طولانی تر و خشونت آمیز را تجربه میکند یا پس از پنج سالگی به عصبانیت ادامه میدهد، ممکن است نشانهای از یک مشکل ر‌فتاری باشد.

2.مشکل در روابط بین فردی

مشکلات رایجی که ممکن است متوجه شوید شامل موارد زیر است:

فرزند شما ممکن است اغلب درگیر مشاجره با کودکان دیگر شود که هرگز حل نمی شود.
فرزند شما دیگران را به خاطر این درگیری ها سرزنش می کند و نمی تواند یا نمی خواهد تصدیق کند که چگونه اعمال آنها ممکن است به مشکل کمک کرده باشد.
آنها نمی توانند با بچه های دیگر در مدرسه یا محیط های دیگر کنار بیایند.
آنها برای حفظ دوستی ها تلاش می کنند.
آنها اغلب بزرگسالان دیگر را به دلیل طغیان های رفتا‌ری خود بیگانه می کنند.
آنها اغلب از فعالیت های اجتماعی طرد می شوند زیرا دیگران نمی خواهند با رفتا‌ر آنها مقابله کنند.

این مشکلات اجتماعی می تواند باعث شود بچه ها احساس انزوا کنند و آسیب جدی به عزت نفس وارد کنند.

3.مشکلات مدیریت احساسات

یکی دیگر از مشکلات مرتبط با ر‌فتارهای خارج از کنترل در کودکان، مشکل در مدیریت احساسات است. در حالی که بچه های کوچکتر بیشتر با کنترل هیجانی دست و پنجه نرم میکنند، این توانایی است که با بزرگتر شدن بچه ها به تدریج بهبود مییابد. از سوی دیگر، یکی دیگر از نشانه هایی که نشان میدهد ر‌فتار کودک شما ممکن است خارج از کنترل باشد، داشتن مشکلات بین فردی مکرر با سایر کودکان و بزرگسالان است.

کودکانی که اختلالات عاطفی را تجربه میکنند، درک و کنترل واکنشهای عاطفی خود را دشوارتر میکنند.

4.بی نظمی عاطفی

بی نظمی عاطفی با مشکلاتی در شناسایی و پاسخ به احساسات به روش های مناسب سن مشخص می شود.

علائم اختلالات عاطفی در کودکان عبارتند از:

فوران خشم شدید و خارج از کنترل
احساس ناامیدی شدید
مشکل در مواجهه با ناامیدی
گریه های مکرر
خلق و خوی منفی مکرر
بی نظمی
کنترل ضعیف ضربه

کودکانی که رفتا‌رهای غیرقابل کنترلی دارند ممکن است برای مدیریت موثر تکانه های خود دچار مشکل شوند. آنها ممکن است بدون در نظر گرفتن پیامدهای آن دست به اقداماتی بزنند که منجر به مشکلات اجتماعی، تحصیلی یا انضباطی شود.
نمونه هایی از رفتارهای تکانشی که می توانند باعث ایجاد مشکلات شوند عبارتند از:

بازیگری برای جلب توجه
واکنش بیش از حد در هنگام ناامیدی، عصبانیت یا ناامیدی
درگیر شدن در رفتا‌‌رهای پرخطر مانند سیگار کشیدن، نوشیدن الکل یا مصرف مواد
فکر نکردن به عواقب اعمال
سرزنش کردن دیگران
قطع مکرر حرف دیگران
گرفتن چیزها بدون درخواست
احساس بی حوصلگی بسیار زیاد

تکانشگری می تواند منجر به مشکلات زیادی در زندگی کودک شما شود. اما زمانی که کودک شما از کنترل خارج می شود، ر‌فتارهای تکانشی می تواند خطرناک باشد. در چنین مواردی، تشویق فرزندتان به خنک شدن، کمک به تشخیص و نام بردن احساسش و سپس صحبت در مورد راه های مناسب برای مقابله با مشکل می تواند مفید باشد.

5.مشکلات جدی رفتاری

ر‌فتار خارج از کنترل اغلب می تواند شدیدتر باشد و منجر به عواقب قابل توجهی شود. نمونه هایی از این ر‌فتارها می تواند شامل موارد زیر باشد:

قانون شکنی قابل توجه، مانند ترک مدرسه، فرار یا بیرون ماندن در شب
قلدری، دعوا، ظلم به دیگران یا حیوانات، یا سایر اعمالی که ممکن است باعث آسیب شود
دزدی، دروغ گفتن یا آسیب رساندن به اموال دیگران
امتناع از انجام درخواست ها یا قوانین بزرگسالان
خودآزاری ، افکار خودکشی یا رفتارهای خودکشی

چنین الگوهای رفتا‌ری ممکن است نشان دهنده یک اختلال رفتا‌ری، مانند اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) یا اختلال سلوک (CD) باشد. ODD معمولاً بین سن هشت سالگی تا دیرتر از 12 سالگی است. اختلال سلوک ممکن است قبل از 10 سالگی شروع شود، اما اغلب در دوران نوجوانی تشخیص داده می شود.

این مشکلات رفتاری شدید علاوه بر کمک به مسائل اجتماعی و تحصیلی می تواند منجر به مشکلات انضباطی و حقوقی شود. در برخی موارد، چنین رفتاری می تواند سلامت و ایمنی کودک یا اطرافیانش را تهدید کند. اگر کودک شما چنین رفتارهایی را از خود نشان می دهد، ضروری است که با پزشک صحبت کنید و اقدامات لازم را برای کمک به او برای دریافت درمان مورد نیاز انجام دهید.

اگر رفتار فرزندتان خارج از کنترل است چه باید کرد؟

اگر احساس می کنید رفتار فرزندتان خارج از کنترل است، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای بهبود رفتار فرزندتان انجام دهید. برای بسیاری از مسائل رفتاری، استراتژی های فرزندپروری مؤثر میتواند به مراقبان کمک کند تا چالش های رفتاری را کنترل کنند.
برخی از راهکارهایی که می تواند به بهبود رفتار کودکان کمک کند عبارتند از:

1.قوانین خانه را مشخص کنید: والدین و مراقبان باید قوانین خانه را وضع کنند. داشتن قوانین می تواند به کودکان کمک کند تا رفتار خود را به طور مؤثرتری تنظیم کنند.

2.ساختار ایجاد کنید: بچه ها وقتی ساختاری در خانه وجود دارد سود میبرند. برنامه ای تنظیم کنید تا فرزندتان بداند که هر روز چه انتظاری دارد.

3.ایجاد پیامدها: علاوه بر ایجاد قوانین، ایجاد پیامدهای ثابت برای نقض قوانین خانه ضروری است.

4.پیشنهاد تقویت: یک سیستم پاداش ایجاد کنید. وقتی رفتارهای دلخواه انجام می دهند از آنها تمجید کنید.

چه زمانی به دنبال کمک باشیم

اگر به نظر می رسد که راهبردهای انضباطی و والدین مؤثر نیستند یا اگر رفتار فرزندتان برای دیگران یا خودش خطری ایجاد می کند، ضروری است که با یک متخصص صحبت کنید. صحبت کردن با پزشک اطفال کودک شما یک مکان عالی برای شروع است. آنها می توانند درمان هایی را توصیه کنند یا شما را برای ارزیابی، مشاوره و درمان به متخصصان دیگر ارجاع دهند. درمان مشکلات رفتاری ممکن است شامل روان درمانی ، مداخلات رفتاری، آموزش والدین و دارو باشد. پیوستن به یک گروه حمایت از والدین نیز می تواند منبع عالی اطلاعات، مشاوره و تشویق باشد.

خلاصه

ممکن است والدین احساس کنند که رفتار فرزندانشان در مواقعی از کنترل خارج شده است، اما اکثر بچه‌ها هر از گاهی دچار عصبانیت، قانون شکنی یا سایر چالشهای رفتاری میشوند. در بسیاری از موارد، چنین مسائل رفتاری می تواند نشان دهنده این باشد که نیازهای کودک برآورده نمی شود یا با چیزی استرس زا سروکار دارند. با این حال، گاهی اوقات، این مشکلات ممکن است نشان دهنده یک اختلال رفتاری جدی تر باشد.

علائم رفتار خارج از کنترل عبارتند از کج خلقی مکرر و شدید. مشکل در روابط بین فردی؛ کنترل ضعیف ضربه؛ و مشکلات رفتاری جدی مانند قانون شکنی، قلدری و آسیب رساندن به خود.

منبع