در سالهای اخیر، یادگیری زبان اشاره توسط والدین برای نوزادان و کودکان نوپا رو به رشد است. برخی از خانوادهها ممکن است بپرسند که آیا استفاده از زبان اشاره، توسعه گفتار فرزند من را مختل میکند؟
پاسخ به نگرانی های آموزش زبان اشاره به کودک
ابتدا، مهم است که تفاوت بین گفتار و زبان را درک کنید. گفتار صدایی است که برای تولید کلمات استفاده میکنیم. این مکانیزم حرکت عضلات لب و زبان ما برای شکل دادن کلمات و جریان هوا برای ایجاد صدا است. زبان یک سیستم برای ارتباط بودن است. میتواند شامل صدای صحبت، حرکات دست و پوشش نوشتاری باشد.
تحقیقات نشان داده است که استفاده از زبان اشاره در نوزادان با توسعه گفتار تداخل ندارد. استفاده از زبان اشاره میتواند به واقع تسهیل و تشویق به توسعه زبان کمک کند. به عبارت دیگر، به کودکان دسترسی زودتر به زبان را فراهم میکند. همچنین، در رشد و توسعه مهارتهای زبانی شفاهی و غیر شفاهی چندین مزیت دارد که به شرح زیر میباشد:
مزیت های یادگیری زبان اشاره
- افزایش دایره لغات
- حذف نواقص خشمی ناشی از نارضایتی
- افزایش مهارتهای اجتماعی
- فهم زبان
- بهبود IQ
ویژگی اصلی زبان اشاره
جوامع مختلفی وجود دارند، از ابتدای تولد نوزاد خود به این موضوع پرداخته اند. این دسته از خانواده ها شامل کودکان با تاخیر در گفتار، سندرم داون، اوتیسم و آپراکسیا است که با مشکلات بیان گفتاری زبان روبرو هستند. با این روش، فرصت ارائه فهم احساسات، درک مطالب و گفتوگو را به کودک میدهد. که در این آموزش (زبان اشاره) با ارائه راهی معنادار و غیرشفاهی برای ارتباط با نوزاد و کودک فراهم میشود.
به صورت مختصر، زبان اشاره به عنوان محرک بصریِ توسعه گفتار و زبان عمل میکند. ونیز به کاهش رفتارهای منفی اجتماعی، افزایش تعاملات اجتماعی و توسعه ساختارهای شناختی این موضوع کمک میکند. با معرفی زود هنگام، زبان اشاره پشتیبانی عاطفی، اجتماعی و تحصیلی برای توسعه زبان این افراد فراهم میگردد.