اوتیسم در کودکان نگاهی اجمالی
دكتر ها از اوتيسم به عنوان اختلال طيف اوتيسم یا ASD مخفف (autism spectrum disorder) یاد می‌کنند. افرادی که دارای نشانه های ضعیف و خفیف هستند به عنوان اوتیسم با عملکرد بالا در نظر گرفته می‌شوند. چیزی که در گذشته با عنوان سندروم آسپرگر(AS) شناخته می‌شد شایع ترین نوع اختلال طیف اوتیسم(ASD) است که به نوعی همان اوتیسم با عملکرد بالاست.
عموماً افرادی که دچار اوتیسم با عملکرد بالا هستند هوشی معمولی و رو به بالا دارند و استعدادی در زمینه‌ای مشخص از خود نشان می‌دهند. رشد زبان کلامی آنها طبیعی است اما ممکن است در استفاده ی صحیح از زبان در موقعیت های اجتماعی دچار مشکل شوند.
این افراد معمولن در ارتباطات غیر کلامی مانند برقراری ارتباط چشمی، متوجه شدن حالات چهره و خواندن حرکات بدن دچار مشکل می‌شوند. افراد دچار سندروم آسپرگر همچنین در شکل دادن و برخورداری از روابط اجتماعی یا کنار آمدن با تغییرات برای آنها ممکن است مشکل باشد اما این توانایی ها از طریق جلسات رفتار درمانی برای این افراد قابل یادگیری است.
نشانه های اوتیسم (Autism)
افراد دارای اوتیسم می‌توانند دارای نشانه های مختلفی باسند. بعضی نشانه ها رایج هستند و برخی به شدت اختلال بستگی دارند. فرزند شما ممکن است دارای این نشانه ها باشد:
- اجتناب از برخورد فیزیکی یا ارتباط چشمی
- واکنش نشان ندادن به صدای افراد یا صداهای دیگر
- واکنش نشان ندادن به صدا شدن اسمشان توسط فردی دیگر
- صحبت نکردن
- متوجه نشدن زبان بدن
- تکان خوردن مداوم به سمت جلو و عقب، چرخیدن به دور خود یا کوبیدن سر
- خیره شدن به قسمت مشخصی از یک شئ مانند چرخ یک ماشین اسباب بازی
- متمرکز شدن و پافشاری بر یک موضوع یا چیز خاص
- وانمود نکردن یا بازی های تخیلی انجام ندادن
- استفاده از چهره‌ای ثابت یا صدایی یکنواخت
- نترسیدن از خطرات یا اتفاقی باعث ایجاد آسیب
- علاقه‌ای به بازی با دیگران نداشتن
- اهمیت دادن به نظم، برنامه‌ی مشخص روزانه، تشریفات خاص و ناراحت شدن و بهم ریختگی درصورت خدشه دار شدن یا تغییر در آنها
تقریبن ۲۰٪ کودکان دچار به اوتیسم رشدی معمولی در ۱ تا ۲ سال اول زندگیشان دارند و سپس شروع به تجربه‌ی چیزی می‌کنند که دکتر ها به آن پسرفت می‌گویند که به معنای از دست دادن توانایی هایی است که از قبل داشتند مانند توانایی صحبت کردن. همچنین برخی از کودکان دارای اوتیسم توانایی های خاصی مانند انجام دادن عملیات های دشوار ریاضی به صورت ذهنی نیز کسب می‌کنند اما این توانایی ها بسیار رایج نیست.
چه چیز باعث اوتیسم می‌شود؟
دکتر ها هنوز نمی‌دانند چه عاملی باعث اوتیسم می‌شود. برخی تحقیقات نشان می‌دهند که یک امر ژنتیکی است اما برخی شرایط محیطی یا مشکلات سلامتی نیز ممکن است نقش داشته باشند. کودکانی که از والدینی با سنین بالا متولد می‌شوند ریسک بالایی در دچار بودن به اوتیسم دارند. پسران بیشتر امکان ابتلا را نسبت به دختران دارند.
در بیشتر موارد علت اوتیسم در کودکان ناشناخته است اما با مطالعه و تحقیقات بیشتر دکترها در مورد اوتیسم ممکن است اطلاعات بیشتری از آن دریافت کنند.
واکسن ها موجب اوتیسم نمی شوند و این شامل واکسن های سرخک، اوریون و سرخجه نیز هست. واکسن بخش مهمی از سلامت کودک است و در صورت نیاز به پیدا کردن اطمینان از سلامت واکسن ها داشتید با دکترتان در موردش مشورت کنید.
چگونه اوتیسم تشخیص داده می‌شود؟
هیچگونه آزمایشگاهی مبنی بر تشخیص اوتیسم وجود ندارد پس در صورت مشاهده‌ی رفتاری غیر معمول برای سن فرزندتان با دکترتان مشورت کنید. در صورت نیاز و شک به ابتلا دکتر پیشنهاد مشاهده روانشناس کودک و متخصص اطفال را به شما می‌دهد و متخصص قادر به تشخیص و مشاهده نشانه های اوتیسم در فرزندتان خواهد بود.
بعضی کودکان مبتلا دارای ناتوانی های ذهنی هستند به این معنا که عملکرد ذهنی آنها پایین‌تر از سطح معمولی است که منجر به تاخیر در پیشرفت توانایی هایی مانند خواندن، نوشتن یا ریاضی می‌شود.
این موضوع ممکن است باعث سخت‌تر شدن تشخیص شود. کودکان مبتلا همانند کودکان دیگر به سوالات پاسخ نمی‌دهند و واکنش های متفاوتی از آنان دارند. یک متخصص می‌تواند با مطالعه‌ی دقیق رفتار فرزند شما ارائه‌ی دقیق‌تری از شرایطش به شما بدهد.
آیا می‌توان از اوتیسم جلوگیری یا خودداری کرد؟
در حال حاضر اوتیسم در کودکان بیشتری تشخیص داده می‌شود. این امر کاملاً مشخص نیست که آیا کودکان بیشتری اوتیسم دارند یا خانواده ها، معلمان و دکتر ها در تشخیص پیشرفت کرده‌اند.
درمان اوتیسم
اوتیسم در کودکان پیشرفت نمی‌کند و درمانی نیز ندارد. دارو به تنهایی به بهبود آن نیز کمکی نمی‌کند، اما توانایی کمک به کنترل بعضی از علائم مانند پرخاشگری یا بیخوابی را دارد. تحقیقات نشان داده‌اند که جلسات فشرده‌ی رفتار و گفتار درمانی برای بعضی از کودکان بسیار سودمند است. هرچه زودتر این درمان شروع شود نتیجه‌ی بهتری نیز به دنبال دارد.
با معالجه و درمان علائم فرزند شما با بزرگتر شدنش امکان دارد به مرور بهتر شود. در مورد بهترین درمان برای فرزندتان نیز باید با دکترتان مشورت کنید.
زندگی با اوتیسم
افراد مبتلا به اوتیسم می‌توانند زندگی معمولی و سالم داشته باشند. ممکن است واکنشی متفاوت ب افراد و مسائل داشته باشند و آنها را متفاوت تر از دیگران ببینندیا ممکن است سخت تر بتوانند تمرکزی بر روی مسائل داشته باشند. شما به عنوان والد باید روش های متفاوتی را برای آموزش به فرزندتان در پیش بگیرید و با او ارتباط بگیرید.
برای بهبود زندگی فرزندتان با یک دکتر و متخصص همکاری کنید تا بتوانید برنامه ها و عادت های بهتری برای او ایجاد کنید تا احساس امنیت و آرامش بیشتری کندو مهم است که در سنین پایین تر اقدام به انجام این کار کنید.
سوال هایی که می‌توانید از پزشکتان بپرسید:
- فرزند من اوتیسم دارد. آیا باید ملاحظه کنم و فرزند دیگری نداشته باشم؟
- چه کاری برای رشد و پیشرفت زبان کلامی فرزندم می‌توانم انجام دهم؟
- بهترین راه ارتباط برقرار کردن با فرزندم چیست؟
- فرزند من نمی‌تواند خوب بخوابد. چه کاری برای بهبودش می‌توان انجام داد؟
- آیا فرزند من توانایی شرکت در یک مدرسه‌ی معمولی را دارد؟
- دیگر انواع اختلال های طیف اوتیسم چه هستند؟
- آیا مقاله‌ای برای کمک به دیگر اعضای خانواده، دوستان و معلمان وجود دارد تا بتوانند بهتر با فرزند من تعامل داشته باشند؟
- بعضی مواقع فرزند من پرخاشگر می‌شود. بهترین راه مقابله و برخورد با این رفتار او چیست؟
خانه
مادر
کودک
پزشکی
روانشناسی