چرا پیوند دوستی با فرزند مهم است؟
والدین اولین کسانی هستند که با کودک رابطه عاطفی و دوستی برقرار می کنند. از طرفی نوزاد نیز اولین تجربه رابطه عاطفی خود را با والدین دارد. در این دوران اعتماد به نفس در کودک شکل می گیرد. کمبود این پیوند و رابطه، هم بر کودک و هم بر والدین تاثیر منفی می‌گذارد. ممکن است احساس نزدیکی و صمیمیت بین کودک و والدین به طور درست شکل نگرفته باشد. همین امر نیز در شکل گیری روابط آینده فرزند نیز تاثیر گذار است. همچنین کمبود این پیوند می تواند پروسه بالغ شدن و رشد کودک را نیز کُند کند.
در این پروسه باید در نظر داشته باشید هیچ دو کودکی مانند یکدیگر نیستند به این معنا که رابطه عاطفی کودک خود را با کسی مقایسه نکنید. اما اگر نگران این پیوند هستید می توانید به پزشک مراجعه کنید.
ایجاد پیوندی بهتر
دوستی با کودک نیازمند زمان است. این دوستی می‌تواند از دوران بارداری نیز شکل بگیرد و پس از زایمان قوی‌تر شود. یک راه برقراری ارتباط با کودک، صحبت کردن با او است. لحن شما در هنگام صحبت کردن با نوزاد بسیار مهم است زیرا نوزاد از روی احساسی که از آوای صدای شما دریافت می کند پیوند خود را با شما تشکیل می دهد. حتی در دوران بارداری ممکن است کودک برای پاسخ دادن به سخنان شما شروع به حرکت کند یا لگد بزند. همین طور ملاقات پدر و نوزاد پس از زایمان بسیار مهم است و پیشنهاد میشود پدر از نوزاد برای مدتی مراقبت کند.
مدت زمانی که شما برای کودک خود صرف می کنید بر روی پیوند شما اثر گذار است. هنگام غذا دادن، حمام کردن، تعویض پوشک یا خوابیدن کنار نوزاد از مواردی هستند که به پیوند دوستی شما و کودک کمک می کند. در نظر داشته باشید هرگز کودک را در تخت خواب خود نخوابانید زیرا ریسک احتمال مرگ در خواب وجود دارد .
راه های دیگری نیز برای ارتقای این پیوند وجود دارد. بعضی از کودکان نیاز به توجه بیشتری دارند برای مثال می‌توانید دست و پای کودکتان را ماساژ دهید. این ماساژها به آرامش کودک کمک می‌کند و هنگامی که او کنار شما آرامش داشته باشد پیوند شما قوی‌تر می شود. البته باید در نظر داشته باشید که این عمل را آرام و با در نظر گرفتن ظرافت بدن کودک انجام دهید. حتی پیشنهاد می شود قبل از انجام ماساژ با پزشک خود صحبت کنید.
همچنین می توانید او را در هنگام انجام کار های روزانه کنار خود نگه‌دارید. می توانید از کریر بچه استفاده کنید و آن را به خود متصل نمایید.
گفت‌وگو
در نظر داشته باشید به همان اندازه که شما می‌خواهید با نوزاد خود ارتباط بر قرار کنید، او نیز می‌خواهد با شما آشنا بشود. او در حال تجربه کردن یک دوستی از طرف والدین است. این دوستی اولین پیوند او به حساب می آید و چیدمان عواطف و شرایط اطراف برای نوزاد پیچیده است. به همین دلیل برای قوی شدن این رابطه باید مدت زمانی طی شود.
نوزاد شما نسبت به صدا و حس لامسه اش بسیار حساس است به همین دلیل پزشکان پیشنهاد می کنند با کودک خود صحبت کنید، حالش را بپرسید یا برایش داستان بگویید. کودک قادر به فهم کامل و یا پاسخ‌گویی نیست اما بر اساس لحن شما با حرکات صورت یا بدن پاسخگوی شما است. همچنین پیشنهاد می شود در هنگام صحبت کودک خود را نوازش کنید این عمل به مستحکم شدن دوستی با کودک تان کمک می کند.
بوسیدن گونه نوزاد و یا دست و پای او نیز به این پیوند کمک می کند. حتی می توانید صورت نوزاد خود را بر روی صورت خودتان بگذارید و او را نوازش کنید. به کودکتان اجازه دهید مو و پوست شما را لمس کنند.
بینایی نوزاد شما در روز های اولیه و حتی ماه‌های اولیه بسیار ضعیف است به طوری که چشمانشان برای مدت طولانی بسته است. با گذشت زمان قدرت بینایی کودک ارتقا یافته و می‌تواند با شما رابطه‌ی چشمی برقرار کند. کودک شما مدت طولانی به شما و حرکات شما خیره می شود. همچنین شروع به تکرار حرکات شما می کنند. برای مثال اگر شما لبخند بزنید کودک نیز لبخند می زند.
صدای شما یکی دیگر از موارد تاثیرگذار در دوستی با کودکتان است. کودک شما عکس‌العمل‌های متفاوتی نسبت به آواهای مختلفی که از سوی شما تولید می شود دارد. لحن آرام و مهربان به آرامش او کمک می کند. لحن بلند و تیز برای نوزاد ایجاد استرس می کند.
اولین عکس‌العمل نوزاد شما نسبت به خواسته‌هایش گریه کردن است. در ابتدا به نظر می اید تمام کاری که نوزاد می‌کند گریه کردن است اما پس از مدتی هر گریه ی نوزاد برای شما یک معنای متفاوتی می دهد. یک نوع گریه یعنی کودک گشنه است نوع دیگر یعنی باید پوشک نوزاد تعویض شود. گاهی نوزاد از ترس گریه می کند و تنها لازم است با آواهای نرم و آرامش‌بخش سعی در آرام کردن او کنید.
هنگامی که نوزاد شما بین دو تا سه ماه سن دارد، عکس‌العمل‌های جدیدی در برابر حرکات شما دارد. نوزاد لمس شما را می‌شناسد، صدای شما برای او آشنا است و می داند متعلق به والدین اوست. همچنین او حرکاتتان را تکرار می کند. با شما می خندد و یا با شما گریه می‌کند. همچنین شخصیت کودک نیز نمایان می شود. هر چقدر مدت زمانی که شما با او در هنگام بیداری او صرف می کنید دوستی شما با کودکتان قوی‌تر می شود.
بازی
لازم است برای دوستی با فرزند خود وقت بگذرانید. این زمان باید صرف بازی، خواندن و محبت کردن بشود. با کودک خود بازی های دو نفره بکنید. این اعمال باعث می شود کودک شما تجارب جدیدی به دست آورد. در ادامه به چند نمونه از بازی هایی که می توانید با کودک خود داشته باشید پرداخته شده است.
- کودک را بر روی شکم خود قرار دهید و در بازه های زمانی کوتاه با اسباب بازی سرگرمش کنید. این تمرین باعث قوی شدن عضلات شکم کودک می شود . بازه های قرار گیری کودک بر روی شکم باید بین 3 تا 7 دقیقه باشد. از انجام این عمل به هنگامی که کودک خواب است خودداری کنید زیرا احتمال (SIDS) یا سندروم خفگی در خواب وجود دارد. همچنین در هنگام این بازی حتما کودک خود را نگاه کنید و مراقب او باشید.
- از اسباب بازی های آموزشی استفاده کنید. در صورت توانایی تهیه این‌گونه اسباب‌بازی‌های، آن ها را در رنگ های مختلف و جنس های متفاوت تهیه کنید. همچنین در نظر داشته باشید که نباید کودک خود را در هنگام بازی تنها بگذارید.
- حرکات جنبشی با کودک خود انجام دهید. به آنها کمک کنید دست بزنند، یا عضلات دست و پای خود را بکشند. همچنین می توانید با کودک خود برقصید و با آنها آواز بخوانید. انجام اعمال شاد با فرزندتان باعث محکم شدن دوستی با کودکتان می شود.
مواردی دیگر که در کند بودن پیوند شما با فرزندتان نقش دارد.
- سخت و یا دردناک بودن زایمان
- به‌دنیا آمدن تعداد زیادی فرزند در مدت زمانی کوتاه
- متولد شدن کودک بیمار
- به سرپرستی گرفتن نوزاد
- مشکلات هورمونی و یا افسردگی
هیچ یک از موارد بالا به این معنا نیستند که شما والد خوبی نخواهید بود. اما گاهی ممکن است در مسیر پیوند شما و کودکتان سختی‌هایی ایجاد کند.
مواردی که باید از پزشک خود بپرسید.
- چگونه میتوانم در دوران بارداری با کودک پیوند عاطفی برقرار کنم؟
- آیا جنین توانایی شنیدن صدای اطراف را دارد؟
- آیا واکنش نشان دادن زیاد نسبت به گریه کودکم برای او بد است؟
- چگونه پیوند کودک با مادر و پدر را به یک اندازه پیش ببریم؟
خانه
مادر
کودک
پزشکی
روانشناسی