آنتی بیوتیک چیست؟
آنتی بیوتیک ها داروهایی هستند که با عفونتهای ناشی از باکتریها، که میکروبهایی هستند که در محیط، داخل و خارج از بدن ما زندگی میکنند، مبارزه میکنند. بیشتر باکتری ها بی ضرر هستند (یا حتی مفید هستند)، اما در برخی موارد، می توانند باعث عفونت شوند. رایج ترین دلایلی که ممکن است آنتی بیوتیک ها در دوران بارداری مورد نیاز باشد عبارتند از:
- درمان آکنه
- عفونت های پوستی
- ذات الریه
- عفونت های سینوسی
- عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی
- عفونت های دستگاه ادراری (UTIs)
- عفونت های کلیه
- گروه B کلونیزاسیون استرپتوکوک در حین زایمان
- زایمان زودرس
- آپاندیسیت
- بیماری کیسه صفرا
- بیماری های مقاربتی (STD)
آنتی بیوتیک ها فقط برای درمان عفونت های ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی استفاده نمی شوند. شایع ترین عوارض جانبی آنتی بیوتیک ها شامل بثورات پوستی، حالت تهوع، اسهال و عفونت های قارچی است.
آیا می توانم در دوران بارداری آنتی بیوتیک مصرف کنم؟
به همان اندازه که رشد یک انسان کوچک شگفت انگیز است، تنظیمات فیزیکی مطمئناً می تواند تأثیرگذار باشد. بدن شما چیزهای زیادی را تحمل می کند. اگر بیش از حد معمول مریض شده اید، فقط رویا نمی بینید.
معمولاً سیستم ایمنی بدن شما در دوران بارداری ضعیف می شود و شما را مستعد ابتلا به بیماری می کند. علاوه بر این، بین شش تا 24 هفتگی بیشتر در معرض خطر عفونت دستگاه ادراری (UTI) هستید، زیرا رحم رشد می کند و فشار بیشتری به مثانه شما وارد می کند و مانع از تخلیه ادرار می شود.
آندریا چیشولم ، پزشک متخصص آمریکایی توضیح میدهد: «این ایده خوبی است که شروع به مصرف یک پروبیوتیک (بعد از فهمیدن باردار بودن) کنید، که به حفظ باکتریهای خوب در روده و واژن شما کمک میکند.
فرقی نمیکند مبتلا به عفونت دستگاه تنفسی فوقانی یا عفونت ادراری باشید، یک درمان اصلی مشترک بین آنها وجود دارد: آنتیبیوتیکها. خبر خوب این است که آنتی بیوتیک ها به طور کلی برای شما و کودکتان در دوران بارداری بی خطر هستند.
در اینجا، نگاه دقیقتری به علت استفاده از آنتیبیوتیکها در دوران بارداری، فواید آنها و هرگونه اقدامات احتیاطی که باید انجام دهید، خواهیم داشت.
آیا مصرف آنتی بیوتیک در دوران بارداری بی خطر است؟
به طور کلی، آنتی بیوتیک ها بی خطر در نظر گرفته می شوند. دکتر سلینجر تأیید میکند: «آنتیبیوتیکها برای بسیاری از عفونتهای رایج مؤثر هستند و میتوانند در دوران بارداری استفاده شوند». علاوه بر این، تحقیقات نشان میدهد که از هر چهار زن باردار، یک نفر آنتیبیوتیک در دوران بارداری تجویز میکند که تقریباً 80 درصد از داروهای تجویزی برای زنان باردار را تشکیل میدهد.
دکتر سلینجر توضیح میدهد که داروها، از جمله آنتی بیوتیکها، در دستههای خطر دستهبندی میشوند تا به تعیین بیخطر بودن مصرف آنها در دوران بارداری کمک کنند.
آنها به دسته های زیر دسته بندی می شوند:
- دسته A و B: داروهایی که برای افراد باردار بی خطر هستند.
- دسته C: داروهایی که عموماً بی خطر هستند، اما فقط در صورت لزوم باید استفاده شوند، زیرا خطراتی وجود دارد.
- دسته D: داروهایی که میدانند باعث آسیب احتمالی میشوند، اما اگر سود بیشتر از خطر مضر باشد، ممکن است مصرف شوند.
- دسته X: داروهایی که نباید در دوران بارداری استفاده شوند.
آنتی بیوتیک های ایمن بارداری
به طور معمول، آنتی بیوتیک های دسته A و B در دوران بارداری تجویز می شوند. به گفته دکتر سلینجر، لیست آنتی بیوتیک هایی که استفاده از آنها در دوران بارداری بی خطر است عبارتند از:
- پنی سیلین ها، از جمله آموکسی سیلین و آگمنتین، برای عفونت های باکتریایی استفاده می شود.
- آمپی سیلین، در حین زایمان در افراد مبتلا به کلونیزاسیون استرپتوکوک گروهی بتا استفاده می شود.
- وانکومایسین، در زایمان برای عفونت استرپتوکوک بتا با آلرژی به پنی سیلین استفاده می شود.
- سفالوسپورین ها، از جمله Kelex، برای عفونت های باکتریایی استفاده می شود.
- کلیندامایسین، برای عفونت های باکتریایی استفاده می شود.
- ماکروبید، (نیتروفوراتوئین) که برای عفونت های ادراری استفاده می شود.
- کرم کلیندامایسین، مترونیدازول و متروژل که برای واژینوز باکتریایی استفاده می شود.
- روسفین، (سفتریاکسون) که برای سوزاک استفاده می شود.
دکتر سلینجر توضیح میدهد: دوآنتیبیوتیک وجود دارد که باید از آنها اجتناب کرد. تتراسایکلین که می تواند باعث زرد شدن دندان های جنین شود و استرپتومایسین که ممکن است باعث کاهش شنوایی جنین شود. هر دو معمولا برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شوند.
دکتر سلینجر میافزاید: «از لحاظ تاریخی گروهی از آنتیبیوتیکها به نام فلوروکینولونها، مانند سیپروفلوکساسین یا لووفلوکساسین، در بارداری ناامن تلقی میشدند.» شواهد اخیر نشان میدهد که آنها بعید است که مضر باشند، اما باید در سه ماهه اول از مصرف آنها اجتناب شود.
هر بارداری متفاوت است. اگر در مورد مصرف آنتی بیوتیک در دوران بارداری سوالی دارید، حتماً با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در مورد شرایط خود مشورت کنید.
اگر قبل از اینکه بفهمم باردار هستم آنتی بیوتیک مصرف کنم چه؟
در حالی که بسیاری از آنتیبیوتیکها در دوران بارداری بیخطر تلقی میشوند، دکتر سلینجر هشدار میدهد که بهویژه تعداد کمی از آنها در صورت مصرف قبل از هفته ۲۰ با افزایش احتمال سقط جنین همراه هستند.
یک مطالعه در سال 2017 نشان داد که آزیترومایسین (که معمولاً برای بیماری های تنفسی و UTI استفاده می شود) خطر سقط جنین را در سه ماهه اول افزایش می دهند. گفته می شود.
اگر قبل از اینکه متوجه شوید باردار هستید یکی از این آنتی بیوتیک ها را مصرف کرده اید، سعی کنید وحشت نکنید، بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که یک قرار ملاقات با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بگذارید تا در مورد مراحل بعدی صحبت کنید و مطمئن شوید که همه چیز با کودک خوب است.
ملاحضات امنیتی در مصرف آنتی بیوتیک
در یک مطالعه در سال 2020، محققان نگاه دقیقتری به ماکرولید یک کلاس خاص از آنتیبیوتیکها در دوران بارداری کردند. آنها دریافتند که اگر در طول بارداری از ماکرولیدها به جای پنیسیلین استفاده شود، خطر ابتلا به هر گونه نقص مادرزادی، بهویژه نقصهای قلبی، بیشتر است. سه ماهه اول. خوشبختانه مشخص شد که خطر هنوز بسیار کم است.
در نهایت، هر خطری باید در مقابل مشکلات جدیتری که میتواند برای نوزادانی که والدینشان برای عفونتهای باکتریایی در دوران بارداری درمان نمیشوند، ایجاد کند، متعادل شود.
دکتر سلینجر میگوید : «اگر مزایا بر خطرات آن بیشتر باشد، پس مصرف دارو در دوران بارداری مشکلی ندارید.
به عنوان یک اقدام احتیاطی، افراد باردار باید از مصرف آنتی بیوتیک های ماکرولید، از جمله کلاریترومایسین و آزیترومایسین خودداری کنند. در حالی که خطرات ممکن است زیاد نباشند، همیشه بهترین کار این است که آنتی بیوتیک ایمن تری انتخاب کنید و ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند در صورت نیاز به آنتی بیوتیک در دوران بارداری توصیه هایی را ارائه دهد.
دکتر سلینجر میافزاید: «یک قانون کلی در مورد آنتیبیوتیکها در بارداری مطمئن شوید که عفونت واقعی نیاز به درمان آنتیبیوتیکی دارد».
چه زمانی می توانم مصرف آنتی بیوتیک ها را از سر بگیرم؟
از سرگیری مصرف بیشتر آنتی بیوتیک ها پس از زایمان بی خطر است، اما در صورت شیردهی اقدامات احتیاطی خاصی وجود دارد. مهم است که مطمئن شوید دارویی که مصرف می کنید برای کودک شما بی خطر است زیرا می تواند در طول شیردهی از شیر مادر عبور کند. با این حال، CDC به این نتیجه رسید که اکثر داروهای تجویزی برای مصرف در دوران شیردهی بی خطر هستند.
سلینجر میگوید: «معمولاً توصیه میشود از مترونیدازول و تتراسایکلین در دوران شیردهی خودداری شود.» مترونیدازول معمولا برای عفونت های باکتریایی واژن استفاده می شود و تتراسایکلین اغلب برای مبارزه با عفونت های باکتریایی مانند گاستریت، پنومونی و کلامیدیا استفاده می شود.
البته، همیشه مهم است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد آنتی بیوتیک هایی که قصد دارید در دوران شیردهی مصرف کنید صحبت کنید.
در حالی که عفونتهای ادراری و بیماریهای تنفسی در دوران بارداری سخت هستند، اما نکته مهم این است که درمان آنها با آنتیبیوتیک برای شما و جنین شما بیخطر تلقی میشود. مهم است که به خاطر داشته باشید که اگر خطر درمان نشدن عفونت باکتریایی برای کودک شما بیشتر باشد، آنتی بیوتیک احتمالا بهترین گزینه است.