شیر من کی وارد می شود؟
در چند روز اول پس از تولد نوزاد، بدن شما را تولید می کند که یک “پیش شیر” غنی از مواد مغذی است. آغوز فواید زیادی دارد، از جمله مواد مغذی که سیستم ایمنی کودک را تقویت کرده و به مبارزه با عفونت کمک می کند.
برای برخی از زنان، آغوز غلیظ و مایل به رنگ زرد است. برای دیگران رقیق و آبکی است. جریان آغوز آهسته است به طوری که نوزاد می تواند شیر دهی را بیاموزد، مهارتی که به مکیدن، نفس کشیدن و بلعیدن کودک نیاز دارد.
پس از 3 تا 4 روز از ساخت آغوز، سینه های شما سفت تر می شوند. این نشانه آن است که میزان شیر شما در حال افزایش است و از آغوز به شیر بالغ تغییر می کند. شیر شما ممکن است سفیدتر و خامه ای تر شود، اما این در بین خانم ها متفاوت است.
اگر شیر شما بیشتر طول می کشد تا وارد شود، نگران نباشید. این طبیعی است و معمولاً دلیلی برای نگرانی نیست، اما به پزشک خود اطلاع دهید. در حالی که نوزادان در چند روز اول به بیش از آغوز نیاز ندارند، پزشک باید مطمئن شود که کودک شما به اندازه کافی غذا می خورد. این می تواند به شیر دادن اغلب در این دوران کمک کند تا تولید شیر شما را بیشتر کند.
چه زمانی باید شیر دهی را شروع کنم؟
در صورت امکان، یک ساعت پس از تولد نوزاد، شیر دهی را شروع کنید. نوزادان در چند ساعت اول زندگی هوشیار هستند، بنابراین شیر دادن فوری از این بیداری طبیعی بهره می برد. پس از این، نوزادان در بیشتر 24 ساعت آینده خواهند خوابید.
هنگامی که کودک روی سینه شما قرار می گیرد، به طور طبیعی “ریشه” می کند (به سمت سینه می پیچد، سر را به سمت آن می چرخاند و با دهان حرکات مکیدن انجام می دهد). برای شیر دادن، نوزادان با ایجاد یک مهر و موم محکم با دهان در اطراف نوک پستان و آرئول (قسمت تیره پوست اطراف نوک پستان) روی سینه می‌چسبند. حتی اگر کودک شما در حال حاضر نچسبد و فقط “تمرین کند”، باز هم برای کودک شما (و شما!) خوب است که به تمرین شیر دادن عادت کنید.
در چند روز اول زندگی، کودک شما می‌خواهد بر حسب نیاز، معمولاً هر 1 تا 3 ساعت، در شبانه روز شیر بخورد. همانطور که نوزادان رشد می کنند و شکم آنها می تواند شیر بیشتری را در خود نگه دارد، ممکن است فاصله بین شیر دهی بیشتر شود.
چگونه می توانم بفهمم که کودکم آماده شیر دهی است؟
تغذیه بر حسب تقاضا به این معنی است که هر زمان که کودک شما گرسنه به نظر می رسد، به نوزاد خود شیر بدهید.
نوزادان گرسنه:
- سرشان را به طرف دیگر حرکت می دهند.
- دهانشان را باز می کنند.
- زبانشان را بیرون میاورند.
- دست و مشت هایشان را می مکند.
- لب هایشان را طوری به هم می زنند که انگار می خواهند بمکند.
- گریه کردن نشانه دیرهنگام گرسنگی است. سعی کنید قبل از این که کودکتان از گرسنگی گریه کند به او شیر بدهید.
برای آرام کردن کودکی که گریه می‌کند یا عصبانی می‌شود قبل از دادن شیر، سعی کنید او را با نوازش آرام کنید. پوشکش را عوض کنید و کودک خود را برای شیر دهی روی سینه برهنه خود قرار دهید.
چگونه می توانم کودکم را برای شیر دهی ببندم؟
هنگامی که کودک شما علائم گرسنگی را نشان می دهد، این مراحل را دنبال کنید:
1.ساندویچ نوک سینه درست کنید:
سینه خود را با دست بگیرید و آن را فشرده کنید تا یک “ساندویچ نوک سینه” درست شود. یک راه آسان برای به خاطر سپردن نحوه نگه داشتن دست: انگشت شست خود را کنار بینی کودک و انگشتان خود را کنار چانه نگه دارید. (شست و انگشتان باید به اندازه کافی عقب باشند تا نوزاد شما به اندازه کافی از نوک سینه و هاله (دایره تیره پوست اطراف نوک پستان) برای چسباندن داشته باشد.)
فشرده کردن سینه به این ترتیب به کودک شما اجازه می دهد که چفت عمیقی داشته باشد. سر کودک شما باید کمی به عقب متمایل شود، بنابراین چانه او سینه شما را لمس می کند.
2.از کودک خود بخواهید تا دهانش را باز کند:
نوک پستان خود را روی پوست بین بینی و لب های کودک بمالید. هنگامی که این اتفاق می افتد، کودک شما باید دهانش را باز کند (مانند خمیازه).
3.کودک خود را به سمت سینه خود ببرید:
هنگامی که دهان کودک شما کاملا باز است، سریع کودک را به سمت سینه خود ببرید (نه سینه خود را به سمت کودک خود). کودک شما باید تا جایی که ممکن است آرئول را وارد دهان کند. بینی کودک شما باید تقریباً سینه شما را لمس کند (به آن فشار نیاورد) و لب های او باید به سمت بیرون باشد.
وقتی کودک شما به درستی در جهت سینه های شما قرار میگیرد، ممکن است در ابتدا چند لحظه احساس ناراحتی کند. پس از آن، زمانی که کودک شما مکیدن را شروع کند آرام میگیرد.
برای اطمینان از اینکه این کار را به درستی انجام می دهید، بهتر است توسط یک مشاور شیر دهی یا شخص دیگری که در مورد شیر دهی اطلاع دارد، پرسوجو کنید.
چگونه بفهمم کودکم به اندازه کافی غذا می خورد؟
پوشک کودک می تواند به شما کمک کند بفهمید که آیا کودک شما به اندازه کافی غذا می خورد یا خیر. هر چه کودک شما بیشتر شیر بخورد، پوشک های کثیف تری خواهید دید.
ادرار
از آنجایی که آغوز غلیظ است، ممکن است کودک شما در 24 ساعت اول فقط یک یا دو پوشک خیس داشته باشد. پس از 3-4 روز، به دنبال موارد زیر باشید:
(6 عدد یا بیشتر) پوشک مرطوب در روز، با ادرار شفاف یا بسیار کم رنگ. پوشک خیس کمتر یا ادرار تیره تر ممکن است به این معنی باشد که کودک شما به اندازه کافی نوشیدنی نمی خورد و دچار کم آبی شده.
اگر کریستال های نارنجی را در پوشک خیس دیدید، با پزشک کودک خود تماس بگیرید. آنها در نوزادان سالم و تغذیه شده رایج هستند و معمولاً دلیلی برای نگرانی نیستند. اما گاهی اوقات آنها نشانه این هستند که کودک مایعات کافی دریافت نمی کند.
مدفوع
مدفوع نوزاد در ابتدا غلیظ و قیر مانند است، سپس با ورود شیر مادر به زرد مایل به سبز بیشتر می شود. پس از 3 تا 4 روز، به دنبال موارد زیر باشید:
( 4 یا بیشتر )مدفوع زرد رنگ در روز، معمولاً یکی پس از هر تغذیه. بعد از حدود یک ماه، نوزادان کمتر مدفوع می کنند و ممکن است چند روز بدون مدفوع بمانند.
نوزاد شما احتمالاً شیر کافی دریافت می کند اگر:
- 8-12 بار در روز تغذیه می کند.
- بعد از خوردن غذا راضی به نظر می رسد.
- خوب می خوابد.
- هنگام بیداری هوشیار است.
- در حال افزایش وزن است.
اگر نگران این هستید که کودک شما به اندازه کافی غذا نمی خورد، با پزشک خود تماس بگیرید.
روزهای سختی را می گذرانم. چه می توانم بکنم؟
پرستاری نیاز به زمان و تمرین دارد. در واقع، این می تواند یکی از چالش برانگیزترین – و با ارزش ترین – کارهایی باشد که شما به عنوان یک مادر انجام می دهید.
در حالی که در بیمارستان هستید، از مشاور شیر دهی، پرسنل پرستاری، متخصص اطفال نوزاد کمک بخواهید. وقتی به خانه رسیدید، ببینید آیا مشاور شیر دهی در منطقه شما وجود دارد یا خیر. می توانید به صورت آنلاین جستجو کنید.
پزشک اطفال 24 تا 48 ساعت پس از خروج شما از بیمارستان می خواهد نوزاد شما را ببیند. در طول این ملاقات، پزشک وزن نوزاد و تکنیک تغذیه شما را بررسی می کند. اگر قبل از آن مشکل یا سؤالی داشتید، با پزشک تماس بگیرید.
هر کاری که انجام می دهید، اجازه ندهید این کار شما را خسته کند. با کمی صبر و تمرین، شیر دهی به احتمال زیاد آسان تر می شود.
برای کمک بیشتر یا اگر سوالی دارید، با یک مشاور شیردهی، پزشک یا فردی که در مورد شیر دهی می‌داند صحبت کنید.
منابع:
خانه
مادر
کودک
پزشکی
روانشناسی